Γεννημένος στη Νέα Υόρκη, ο Χένρι Τζέιμς (Henry James, 1843-1916) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα, καθώς και ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλισμού στην αμερικανική λογοτεχνία. Γόνος ευκατάστατης οικογένειας διανοούμενων ταξίδεψε στην Ευρώπη από μικρός. Σπούδασε Νομική για έναν χρόνο, στο Χάρβαρντ, αλλά τον κέρδισε η λογοτεχνία. Το 1876 μετακόμισε στην Αγγλία, όπου έζησε συνολικά γύρω στα σαράντα χρόνια. Μάλιστα, το 1915 πήρε την βρετανική υπηκοότητα, ενώ την επόμενη χρονιά έλαβε τη διάκριση του Τάγματος της Αξίας (Order of Merit). Τα μυθιστορήματα του έχουν συχνά αμερικανούς ήρωες που ζουν στην Ευρώπη αντανακλώντας το αντίστοιχο μοίρασμα της ζωής του ιδίου μεταξύ της πατρίδας του και της Γηραιάς Ηπείρου. Συνολικά, έγραψε είκοσι μυθιστορήματα, δώδεκα νουβέλες και περισσότερα από εκατό διηγήματα. Επίσης, συνέγραψε αρκετά ταξιδιωτικά κείμενα και δοκίμια, μέσω των οποίων προώθησε σημαντικά τη λογοτεχνική κριτική. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ορολογίας της σύγχρονης κριτικής για το μυθιστόρημα προέρχεται από τα κείμενα αυτά. Ως λογοτέχνης, πειραματίσθηκε με το αφηγηματικό ύφος και ασχολήθηκε με θέματα που έχουν να κάνουν με τη συνείδηση και την αντίληψη του ατόμου. Σημαντικές επιρροές στο έργο του υπήρξαν οι Μπαλζάκ, Ίψεν, Χόθορν και Τουργκένιεφ.